มังส-, มังสะ, มางสะ หมายถึง น. เนื้อของคนและสัตว์. (ป.).
น. การงดเว้นกินเนื้อสัตว์, เรียกอาหารที่ไม่มีเนื้อสัตว์มีแต่พืชผัก ว่า อาหารมังสวิรัติ.
น. พานรูปรีใช้รองสังข์รดนํ้าเป็นต้น.
(กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).
น. ดอกมะพร้าว. (ช.).
น. ผู้ที่ต้องตาย ได้แก่พวกมนุษย์ ดิรัจฉาน. (ป.).
น. ความตาย. (ป.; ส. มฺฤตฺยุ).
น. 'เจ้าแห่งความตาย' คือ พญายม. (ป.).